67% ανάπηρος
Θέλω να χάσω τα χέρια μου, τις φρένες μου, τα νεφρά μου
για ένα επίδομα
για να ζήσουν τα μάτια μου, τα σπλάχνα μου, το δέρμα μου
Στην κοινωνία που φτιάξανε
καλότυχοι είναι οι
παραπληγικοί, οι σκλήρυνση κατά πλάκας, οι μεταμοσχευμένοι
Που δεν απολύονται
Θέλω να ζήσω!
Θέλω να γίνω 67%
Για να μπείτε στη σελίδα πατήσετε εδώ
(Κυριακάτικη Αυγή 26-12-2010). 
1 σχόλιο:
Και ποιός σας είπε πως ο/η 67% ζει; Η πως κι αύριο θα εξακολουθεί να παίρνει το σημερινό επίδομα (που δεν φτάντει ούτε για τη "δωρεάν υγεία" γιατρών και φαρμάκων) η πως όλοι παίρνουν επίδομα; Η πως δεν απολύεται (αν και με τα νοσήματα του παραδείγματος παίζεται αν μπορεί να δουλέψει ακόμα και στο δημόσιο, γιατί στον ιδικωτικό τομέα δεν ισχύει καμιά προστασία); Και που δεν μπορεί εννίοτε να παλέψει έστω, για να ζήσουν όλοι, 67% και μη; Που δεν μπορεί να γεμίσει το δρόμο με παιδιά που θα τα μάθει να μην είναι γενίτσαροι και να παλεύουν να κρατήσουν ότι καλό τους παραδόθηκε (πράγμα που εμείς δεν κάναμε και τώρα τα βάζουμε με το σύμπαν, αλλά είναι αργά) και ν' αφυπνούν πάντα; Που δεν μπορεί να ζωστεί στο κάτω κάτω εκκρηκτικά και να μπει στη ΒΟΛΗ (όχι βουλή), αλλά πως να φτάσει ως εκεί; Να γεννεί κομάντας αυτοκτονίας ρε αδερφέ στο κάτω κάτω.
Εγώ θάθελα νάμαι 0%, υγιής, εργαζόμενη η άνεργη και να παλεύω. Το ίδιο και όλοι οι 67%-80%, των οποίνω η ζωή συνήθως δεν έχει μάκρος.
Επιφανειακά δείχνουν συγκινητικά και με βάθος τα γραφόμενα. Ουσιαστικά όμως είναι άστοχα. Μήπως καταφέρανε να μας κάνουν τα μυαλά "ανάπηρα" (αυτά δεν επιδοτούνται) που τόσο τους βολεύει;
http://www.facebook.com/note.php?note_id=482661385722&id=690168458
Δημοσίευση σχολίου