Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Τσιατιστό (σατυρικό ποίημα) που τον Γιάννη (τζυπραίο)


Εφοσον μου το ζητησες θα σε ευκαριστησω
μιαν ιστορια με γιατρο εν να σου ιστορισω
να δεις ηντα που του καμα για να τον τιμωρησω


Προκτες που εσηκωστηκα πρωι που το κρεβατι
μες την τζιοιλια μου ενοιωσα να με βαρηνη κατι

Εμπηκα στ,αυτοκινητο τζιε πηα στο γραφειο
μα που τον πονο το πολλην εσκευτηκα να φυω

Ηρτεν ενας συναδελφος
 κατι να τον ρωτησω
μα εν επρολαβα ο φτωχος
το στομα μου ν,ανοιξω
τζιε  εσυρεν μου την μπηκτη.
λαλει μου ακου ρε Γιαννη
εισαι ασπρος σαν τον τοιχο

Λαλω του ρε συναδελφε
ειμαι πολλα πρησμενος
μες την τζιοιλια κατι πονω
ειμαι αναστατωμενος

Να παμε ρε συναδελφε
τωρα στο ιατρειο
εν μεσα εις τον δρομο μου
τωρα που εν να φυω

Εμπεικαμεν στον προθαλαμο
τζιε προλαβα τζιε ειδα
μια κυρια εκαθετουν
με την εφημεριδα

Λαλω της καλημερα σας
εισαι η ιδιαιτερα?
σιερκα ποδκια οι φιλοι μου
δαμε εν που με φερα
Πονω πολλα μες την τζιοιλια
τζιε θελω ευκολια
να μου αλλαξης την σειρα
να μπω μεσα που τα τωρα
αγαπητη κυρια

Λαλω της ακου με πονω
πολλα εν που υποφερω
τζιε ξερης ανυπομονω
ηντα που εχω να ξερω

Λαλει μου ακου κυριε
δαμε εν τζιε σκολειο
τζιε καρτερουν αλλοι σειρα
αν δεν μπορης να καρτερας
εδειξεν........  μου να φυω

Εκατσα πας τον καναπε
εκοντευκε να σπασω
τζιε αρκεψα τζιε ενοιωθα
πως εθελα να .....κλασω

Εσηκωσα τον κολο μου
τζιε,εβκαλα .τον πρωτο
μα εφτυς πισω εν ποκατσα
για να χωσω τον κροτο
Νομιζω οτι επερασαν
λεπτα τα πρωτα τρια
τζιε οι μισοι πουτουν τζιαμε
σηκωστηκαν τζιε φυαν

Μα η κυρια εδκιαβαζεν
ακομα εφημεριδα
τζιε εριχνε τζιε καμια ματια
πανω στην τηλεοραση
που εδειχνε .Δυναστεια
Σε δκυο λεπτα αποφασισε
ο δευτερος για ναρτη
τζιε τζιαχαμε εγινηκε
το ποιο μεγαλο παρτυ

Εμειναμεν εμεις οι δκυο
μα που να καταλαβη
εφημεριδα τζιε τιβι
επρεπε να προκαμη

Τζιαμε εν που καταλαβα
μα ηταν αργα ηδη
πως οτι ητουν ο αιτειος
το ατιμο κουνουπιδι

Την νυκτα που εδειπνησα
τζιε εφα κουνουπιδι
θυμηθηκα πεθυμησα
τζιε εφα τζιε  κρεμυδι

Αμαν ησμηξουν τουν τα δκυο
αερια προκαλουσην
εν οπως την ατομικη
οι χωρκανοι λαλουσην

Λαλει  μου ακου εσιεις σειρα
περνα στο ιατρειο
ευκαριστω σου ειπα πολλα
μα τωρα εν να φυω

Διοτι εγιατρευτηκα
νασε καλα κυρια
νομιζω επαναφερτηκα
τζι,εχω την υγεια

Ηντα που καμνη ο κοπος σας
πεμου για να πιερωσω
για την ζημια που εκαμα
θελω να επανορθωσω

Μα η κυρια εβαλε το σιερη
στα ρουθουνια
τζιε που το βουρος το πολλη
κομα κοφκει καντουνια

Με αγαπη αφιερωμενο στην καλη μου φιλη Παρασκευή

Ειναι.... εκατο τα εκατο....φανταστικο

Γιαννακης Παπ........29/5/2004..

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χα χα χα

Μήπως μπορείς να μας το μετραφράσεις κι όλας. Γελάω, αλλά δεν ξέρω γιατί ακριβώς.

Αντιρευματικό Ιστολόγιο _(Par Mani)_ είπε...

Εν ξεύρω αν θέλειν το ο κουμπάρος. :-)